تفاوت آستیگمات و ضعیفی چشم

در این مقاله قصد داریم درباره تفاوت آستیگمات و ضعیف بودن چشم صحبت کنیم. گاهی ممکن است چشم افراد ضعیف باشد، اما آستیگماتیسم نداشته باشند. در این مطلب می خواهیم بدانیم آیا این دو مشکل تفاوتی باهم دارند و آیا روش درمان ضعیف بودن چشم و آستیگمات یکسان است یا خیر؟ با ما در ادامه همراه باشید.

ضعیفی چشم چه فرقی با آستیگمات دارد؟

ضعیفی چشم و آستیگماتیسم، نمونه‌هایی از عیوب انکساری چشم هستند که بیشتر مواقع باعث تاری دید می‌شوند؛ اگر چه شباهت زیادی دارند، اما بین دو حالت تفاوت‌هایی نیز وجود دارد. هر دو عیب انکساری، بر میزان بینایی تاثیرگذار است؛ بااین‌حال، ضعیفی چشم باعث تاری دید اجسام می‌شود و آستیگماتیسم بر تمرکز و بینایی واضح چشم‌ها تمرکز دارد. همچنین عوامل مختلفی در بروز هر یک از مشکلات عیوب انکساری دخیل است. به‌همین‌خاطر تفاوت‌هایی میان ضعیفی چشم و آستیگمات وجود دارد.

گاهی اوقات مشکل آستیگماتیسم از بدو تولد رخ می‌دهد و هر چه سن بالاتر می‌رود شدت آن افزایش می‌یابد. این عارضه به‌دلیل ایجاد خمیدگی در قرنیه و لنزهای چشم شکل می‌گیرد و به‌عنوان نوعی ضعیفی چشم شناخته می‌شود؛ اما این مشکل مادرزادی با دیگر مشکلات ضعف چشم که با گذشت زمان رخ می دهد، کاملا متفاوت است.

آیا درمان آستیگمات و ضعیفی چشم یکسان است؟

آستیگمات، زمانی رخ می‌دهد که شکل قرنیه یا لنزهای چشم کاملا صاف یا منحنی نیست. این حالت غیرطبیعی چشم‌ها، موجب تاری دید می‌شود. تاری حاصل از این عارضه جزئی یا بسیار شدید است که ممکن است حاصل از بیماری‌های چشمی و آسیب‌دیدگی باشد.

درمان آستیگماتیسم به روش‌های مختلف قابل انجام است و در صورت رخ دادن آن در سطح بسیار خفیف، استفاده از عینک و لنز طبی پیشنهاد می‌شود. اما اگر آستیگمات در شدیدترین حالت رخ دهد، نیاز به درمان پزشکی دارد. امروزه با جراحی‌های انکساری شکل قرنیه تغییر و قدرت تمرکز چشم ارتقا پیدا می‌کند و بینایی فرد به آسانی اصلاح و بهبود می‌یابد. برای درمان ضعیفی چشم نیز از ابزارهای کمکی مختلفی مانند عینک‌های تلسکوپی، ذره‌بین‌های دستی، عینک‌های ذره‌بینی، لنزهای فیلتر کننده نور و غیره استفاده می شود و در صورتی که ضعف بینایی به دلیل بیماری هایی مانند دیابت رخ دهد ابتدا مشکل پیش زمینه درمان می شود، سپس چاره‌ای برای رفع ضعف بینایی ارائه خواهد شد.

طبق نظر چشم پزشکان: 

"مشکل آستیگماتیسم ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد، اما بیشتر مواقع مشکل ضعیفی چشم در سنین ۱۴ سالگی رخ می‌دهد و تا حدود ۱۵ الی ۲۱ سالگی تثبیت می‌شود؛ پس اصلی ترین تفاوت ضعف چشم و آستیگمات زمان بروز آن است. هر دو مشکل با استفاده از ابزارها و لنزهای تماسی قابل رفع هستند؛ اما برای به‌دست‌آوردن بینایی بدون نیاز به عینک باید بررسی‌های لازم انجام و در بهترین حالت، روش جراحی اجرا شود."

سخن پایانی 

عیوب انکساری مانند آستیگماتیسم و ضعیفی چشم تنها با بررسی‌های لازم توسط متخصص مراقبت‌های چشم قابل تشخیص است. درصورتی‌که با مشکلات بینایی حین انجام فعالیت‌های روزمره مواجه می‌شوید بهتر است هرچه سریعتر به متخصص چشم پزشک مراجعه کنید تا با انجام آزمایشات لازم درک عمق و میدان بینایی را بررسی کند و مطابق با مشکلات ایجاد شده بهترین روند درمان را پیشنهاد دهد.